در بسیاری از کارخانهها، نوارنقاله پایهایترین جزء سیستم انتقالمواد است. نوارهای نقاله یک روش قابل اعتماد و به صرفه برای حمل مواد است. نوارهای نقاله میتوانند مواد را از شیب بالا ببرند، از گوشهها، پستیها و بلندیها، از روی زمین و زیر زمین عبور دهند. نوارهای نقاله بخوبی با دیگر فرایندها مثل سنگشکنی، سرندکنی، واگن، بارگیری و تخلیه کشتی و عملیات انباشت و برداشت ادغام میشوند.
نوارهای نقاله توانایی حمل مواد از سنگهای بزرگ، درشت و گوشه تیز تا ذرات ریز؛ از دوغاب چسبنده تا پودر خشک غبارآلود؛ از سنگ خام معدن تا ماسه ریختهگری؛ از درختهای بلند تا تراشههای چوب و حتی چیپس سیبزمینی را دارند. از بین همه سیستمهای انتقالمواد، نوارهای نقاله بطور معمول با کمترین هزینه انتقال در هر تن، کمترین هزینه تعمیرات در هر تن، کمترین هزینه انرژی در هر تن و کمترین هزینه کارگر در هر تن کار میکند.
در واقع نوارنقاله یک تسمه بزرگ تقویت شده است که به دور چند پولی کشیده شده است، با سرعت مشخص حرکت میکند و یک مقدار مشخص مواد را حمل میکند.طول کانوایر میتواند هر عددی باشد. ظرفیت آن محدود به عرض و سرعت نوار میباشد و اغلب کانوایرها با هر ساعت هزاران تن مواد را جابجا میکنند.
اجزای یک نوارنقاله استاندارد
همه نوارنقالههای مواد بالک از شش جزء اصلی زیر تشکیل شدهاند:
قسمت دیگر همه نقالهها تجهیزات جانبی است که برای بهبود کارآیی سیستم نصب میشود و شامل اجزای ذیل میباشد:
سیستم کشش، تمیزکنندههاینوار، سیستمهای تشخیص قطعات آهنی، اِسکرت و درزبندها، سیستمهای نگهدارنده نوار، خیش، کلیدهای ایمنی، سیستمهای غبارگیر و غبارنشان و سیستمهای حفاظت در برابر شرایط جوی .
کانوایرها با اتصال موتور به پولی محرک بهحرکت در میآیند. تعیین توان موردنیاز کانوایر بر اساس کشش نوار و سرعت آن است.
فاکتورهایی که بیشترین تأثیر را روی توان موردنیاز نوارنقاله دارند، عبارتند از:
موادی که روی تسمه است و ارتفاعی که باید انباشته شود.
اصطکاک اجزای مختلف کانوایر معمولا قسمت کوچکی از توان مورد نیاز را تشکیل میدهد. وقتی که نوار افقی است، این اصطکاک بیشترین اهمیت را دارد.
برای مطالعه بیشتر در این زمینه میتوانید از این لینک استفاده کنید: دانلود مقاله نوارنقاله استاندارد